قرآن در سوره ی هود آیه ی 7 و آیات مشابه دیگر بیان میکند که الله زمین و آسمانها را در 6 روز آفرید. معنای آیه این است که خلقت تمام آنچه که در دنیاست (بین آسمانها و زمین) را از این لحظه به بعد آغاز شده و پیش از این مخلوقی وجود نداشته:
اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا شَفِیعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(سجده /4 ) الله كسی است كه آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش آفریده سپس بر عرش قرار گرفت، هیچ ولی و شفاعت كنندهای برای شما جز او نیست، آیا متذكر نمیشوید؟
وَهُوَ الَّذِی خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ (هود/7 ) او كسی است كه آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و عرش او بر آب قرار داشت، تا شما را آزمایش كند تا كدامیك عملتان بهتر است و اگر بگوئی شما بعد از مرگ برانگیخته میشوید مسلما كافران میگویند این سحر آشكاری است!
قرآن در این آیه بیان میکند که پیش از خلقت دنیا، عرش الله بر روی آب بوده!
در اینجا با اندکی تفکر تناقصی آشکار وجود دارد، پیش از اینکه آسمانها و زمین آفریده گردند، آب و عرش الله وجود داشتند، پس؛
آیا عرش و آب ازلی هستند؟
اگر پاسخ مثبت است, پس آب و عرش مانند خود الله (ازلی) هستند؟ آیا این از صفات پروردگار است؟ لذا نتیجه می گیریم که عرش و آب نیز مانند الله، پروردگارند !
اما اگر ازلی نیستند، پس کی بوجود آمدند؟
معلوم نیست نخست زمین و آنچه را که در آن است خلق شده، سپس آسمانها؛ یا برعکس؟!
هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَكُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (بقره/29) او کسی است كه همه آنچه در زمین وجود دارد، برای شما آفریده سپس به آسمان پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان محکم نمود و او به هر چیز آگاه است.
گفته شده که نخست الله آنچه را که در زمین است (بالطبع ابتدا زمین و سپس آنچه را که بر آن است) را بوجود آورده و سپس طبقات آسمان را محکم نمود.
اما در نازعات/32و آیات قبل از آن:
(أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا/ آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشكل تر است یا آفرینش آسمانی كه الله بنا نهاد.
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا/سقف کلفتش را بالا برد و آن را محکم ساخت.
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا و شبش را تاریك و روزش را آشكارنمود.
/وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا و زمین را بعد از آن گسترش داد.
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا آبش خارج كرد و چراگاهش را آماده ساخت وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا و كوهها را لنگر آن گردانید.
اینطور گفته شده که آیا خلقت شما سخت تر است یا خلقت آسمانها ؟(می‌خواهد بگوید که خلقت آسمانها سخت تر است ) الله کلفتی آسمان را بالا برد (ابتدا آنرا بر روی زمین خلق کرد ) و شب آنرا(آسمان) تاریک نمود و روشن کرد روزش را. شرح
در غاشیه/18 تاکید می شود که بالا بردن آسمان کار خیلی مشکلی است اما آیا نگاه نمی کنید که ما چگونه آسمان به این بزرگی را بالا بردیم؟:
وَإِلَى السَّمَاء كَیْفَ رُفِعَتْ (عاشیه/18) و به آسمان (نگاه نمی‌کنید)كه چگونه بالا برده شده؟
بعد از این به سراغ آماده کردن زمین و در آوردن آبهای آن و .... رفت.
اگر آیه‌ی 29 بقره را بپذیریم، پس باید قبول کنیم که الله ابتدا آسمان و آنچه را که در آن هست آفرید.
اما طبق آیه‌ی 30 سوره‌ی نازعات عکس این مورد رخ داده!
هنگامیکه شب شد در هیچ جای گیتی اثری از روز نیست!
درسوره‌ی نازعات گفته شده که ما شبهای آسمان را پس از بالا بردن سمک (کلفتی) آن بوجود آوردیم. پس از نظر قرآن هنگامیکه شب فرا رسید، کل آسمانها را فرا می‌گیرد و همچنین روز را، این موضوع در یس/37 بیان میکند:
وَآیَةٌ لَّهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (س/17) شب برای آنها نشانهای است ما روز را از آن (زمین) بر میگیریم، ناگهان تاریكی آنها را فرا می‌گیرد.
و این بدین معناست که در هیچ جای زمین با آمدن روز، شبی باقی نخواهد ماند.
در اسرا/12 نیز به این مسئله کاملا اشاره نموده و می گوید که ما هنگام روز، شب را و هنگام شب روز را کاملا محو می‌کنیم:
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلًا(اسرا/12) ما شب و روز را دو نشانه قرار دادیم سپس نشانه شب را محو كرده و نشان روز را روشنی پخش ساختیم، تا فضل پروردگار را بطلبید و عدد سالها و حساب را بدانید و هر چیزی را بطور مشخص بیان كردیم.
خورشید و ماه بسیار دورتر از سایر ستارگان هستند و امکان رفتن به کره ی ماه نیست!
نگهبانان آسمان با شهاب سنگ , جن ها را می‌زنند!
خورشید در حرکت است و پائین ثری الله را سجده میکند؟!
اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا شَفِیعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(سجده /4 ) الله كسی است كه آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش آفریده سپس بر عرش قرار گرفت، هیچ ولی و شفاعت كنندهای برای شما جز او نیست، آیا متذكر نمیشوید؟
وَهُوَ الَّذِی خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ (هود/7 ) او كسی است كه آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و عرش او بر آب قرار داشت، تا شما را آزمایش كند تا كدامیك عملتان بهتر است و اگر بگوئی شما بعد از مرگ برانگیخته میشوید مسلما كافران میگویند این سحر آشكاری است!
قرآن در این آیه بیان میکند که پیش از خلقت دنیا، عرش الله بر روی آب بوده!
در اینجا با اندکی تفکر تناقصی آشکار وجود دارد، پیش از اینکه آسمانها و زمین آفریده گردند، آب و عرش الله وجود داشتند، پس؛
آیا عرش و آب ازلی هستند؟
اگر پاسخ مثبت است, پس آب و عرش مانند خود الله (ازلی) هستند؟ آیا این از صفات پروردگار است؟ لذا نتیجه می گیریم که عرش و آب نیز مانند الله، پروردگارند !
اما اگر ازلی نیستند، پس کی بوجود آمدند؟
معلوم نیست نخست زمین و آنچه را که در آن است خلق شده، سپس آسمانها؛ یا برعکس؟!
هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَكُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (بقره/29) او کسی است كه همه آنچه در زمین وجود دارد، برای شما آفریده سپس به آسمان پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان محکم نمود و او به هر چیز آگاه است.
گفته شده که نخست الله آنچه را که در زمین است (بالطبع ابتدا زمین و سپس آنچه را که بر آن است) را بوجود آورده و سپس طبقات آسمان را محکم نمود.
اما در نازعات/32و آیات قبل از آن:
(أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا/ آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشكل تر است یا آفرینش آسمانی كه الله بنا نهاد.
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا/سقف کلفتش را بالا برد و آن را محکم ساخت.
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا و شبش را تاریك و روزش را آشكارنمود.
/وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا و زمین را بعد از آن گسترش داد.
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا آبش خارج كرد و چراگاهش را آماده ساخت وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا و كوهها را لنگر آن گردانید.
اینطور گفته شده که آیا خلقت شما سخت تر است یا خلقت آسمانها ؟(می‌خواهد بگوید که خلقت آسمانها سخت تر است ) الله کلفتی آسمان را بالا برد (ابتدا آنرا بر روی زمین خلق کرد ) و شب آنرا(آسمان) تاریک نمود و روشن کرد روزش را. شرح
در غاشیه/18 تاکید می شود که بالا بردن آسمان کار خیلی مشکلی است اما آیا نگاه نمی کنید که ما چگونه آسمان به این بزرگی را بالا بردیم؟:
وَإِلَى السَّمَاء كَیْفَ رُفِعَتْ (عاشیه/18) و به آسمان (نگاه نمی‌کنید)كه چگونه بالا برده شده؟
بعد از این به سراغ آماده کردن زمین و در آوردن آبهای آن و .... رفت.
اگر آیه‌ی 29 بقره را بپذیریم، پس باید قبول کنیم که الله ابتدا آسمان و آنچه را که در آن هست آفرید.
اما طبق آیه‌ی 30 سوره‌ی نازعات عکس این مورد رخ داده!
هنگامیکه شب شد در هیچ جای گیتی اثری از روز نیست!
درسوره‌ی نازعات گفته شده که ما شبهای آسمان را پس از بالا بردن سمک (کلفتی) آن بوجود آوردیم. پس از نظر قرآن هنگامیکه شب فرا رسید، کل آسمانها را فرا می‌گیرد و همچنین روز را، این موضوع در یس/37 بیان میکند:
وَآیَةٌ لَّهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (س/17) شب برای آنها نشانهای است ما روز را از آن (زمین) بر میگیریم، ناگهان تاریكی آنها را فرا می‌گیرد.
و این بدین معناست که در هیچ جای زمین با آمدن روز، شبی باقی نخواهد ماند.
در اسرا/12 نیز به این مسئله کاملا اشاره نموده و می گوید که ما هنگام روز، شب را و هنگام شب روز را کاملا محو می‌کنیم:
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلًا(اسرا/12) ما شب و روز را دو نشانه قرار دادیم سپس نشانه شب را محو كرده و نشان روز را روشنی پخش ساختیم، تا فضل پروردگار را بطلبید و عدد سالها و حساب را بدانید و هر چیزی را بطور مشخص بیان كردیم.
خورشید و ماه بسیار دورتر از سایر ستارگان هستند و امکان رفتن به کره ی ماه نیست!
نگهبانان آسمان با شهاب سنگ , جن ها را می‌زنند!
خورشید در حرکت است و پائین ثری الله را سجده میکند؟!
خورشید از نظر قرآن در حرکت است و این حرکت باعث پیدایش شب و روز میگردد, در یس/37و 38 به روشنی به این امر اشاره شده:
وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیم (یس/37) و خورشید كه پیوسته به سوی قرارگاهش در حركت است، این تقدیر الله قادر و دانا است.
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ (یس/38) و براى ماه منزلهایى معین كردهایم تا چون شاخك خشك قوسی شکل خوشه خرما برگردد.
(قران گمان دارد که خود ماه مانند خوشه‌ی خشک شده‌ی خرما که حالت هلالی باریکی دارد، باریک می‌شود!)
وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیم (یس/37) و خورشید كه پیوسته به سوی قرارگاهش در حركت است، این تقدیر الله قادر و دانا است.
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ (یس/38) و براى ماه منزلهایى معین كردهایم تا چون شاخك خشك قوسی شکل خوشه خرما برگردد.
(قران گمان دارد که خود ماه مانند خوشه‌ی خشک شده‌ی خرما که حالت هلالی باریکی دارد، باریک می‌شود!)
پس ازبحث چگونگی پیدایش شب و روز ، بیان شده که خورشید جهت رسیدن به محل استقرارش (محل سجده کردنش) یا طبق قول بعضیها دائما در حرکت است تا اینکه قیامت برسد و در آن هنگام است که استقرار می یابد، دلیلش را نیز در زمر/5 باید جستجو کرد:
"خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُكَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ (زمر/5) آسمانها و زمین را به حق آفرید، شب را بر روز میپیچد، و روز را بر شب، و خورشید و ماه را مسخر فرمان خویش قرار داد، هر كدام تا اجل مسمی (مدتی معین) به حركت خود ادامه میدهند، آگاه باشید او قادر بخشنده است.
همچنین در رعد/2 باز به این موضوع اشاره شده است:
للّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لأَجَلٍ مُّسَمًّى یُدَبِّرُ الأَمْرَ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ(رعد/2) الله همان كسی است كه آسمان را بدون ستونی که ببینید نسیت آفرید سپس بر عرش استیلا یافت و خورشید و ماه را مسخر ساخت كه هر كدام تا زمان معینی حركت دارند كارها را او تدبیر میكند آیات را تشریح مینماید تا به لقای پروردگارتان یقین پیدا نمائید.
اگر بپذیریم که ماه دارای مسیر دایره ای (فلکی ) شکلی است که به دور زمین میگردد، پس خورشید نیز باید مانند ماه دارای همین مسیر باشد.
الله ستارگان را برای این خلق کرده تا ما در تاریکی( شب) خشکی و دریا راهمان را گم نکنیم:
وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُواْ بِهَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (انعام/97) و اوست كسى كه ستارگان را براى شما قرار داده تا به وسیله آنها در تاریكیهاى خشكى و دریا را به یقین ما دلایل را براى گروهى كه مىدانند به روشنى بیان كردهایم.
همه ی موجودات و بسیاری از مردم الله را سجده می‌کنند:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَمَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ (حج/18 ) آیا ندیدی كه سجده میكنند برای الله تمام كسانی كه در آسمانها و زمین هستند و همچنین خورشید و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان، و بسیاری از مردم، اما بسیاری ابا دارند و فرمان عذاب در باره آنها حتمی است، و هر كسی را الله خوار كند كسی او را گرامی نخواهد داشت، خداوند هر كار را بخواهد انجام می‌دهد!
همچنین در رعد/2 باز به این موضوع اشاره شده است:
للّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لأَجَلٍ مُّسَمًّى یُدَبِّرُ الأَمْرَ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ(رعد/2) الله همان كسی است كه آسمان را بدون ستونی که ببینید نسیت آفرید سپس بر عرش استیلا یافت و خورشید و ماه را مسخر ساخت كه هر كدام تا زمان معینی حركت دارند كارها را او تدبیر میكند آیات را تشریح مینماید تا به لقای پروردگارتان یقین پیدا نمائید.
اگر بپذیریم که ماه دارای مسیر دایره ای (فلکی ) شکلی است که به دور زمین میگردد، پس خورشید نیز باید مانند ماه دارای همین مسیر باشد.
الله ستارگان را برای این خلق کرده تا ما در تاریکی( شب) خشکی و دریا راهمان را گم نکنیم:
وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُواْ بِهَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (انعام/97) و اوست كسى كه ستارگان را براى شما قرار داده تا به وسیله آنها در تاریكیهاى خشكى و دریا را به یقین ما دلایل را براى گروهى كه مىدانند به روشنى بیان كردهایم.
همه ی موجودات و بسیاری از مردم الله را سجده می‌کنند:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَمَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ (حج/18 ) آیا ندیدی كه سجده میكنند برای الله تمام كسانی كه در آسمانها و زمین هستند و همچنین خورشید و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان، و بسیاری از مردم، اما بسیاری ابا دارند و فرمان عذاب در باره آنها حتمی است، و هر كسی را الله خوار كند كسی او را گرامی نخواهد داشت، خداوند هر كار را بخواهد انجام می‌دهد!
سجده‌ی ماه و خورشید و ستارگان هنگامی است که در مسیر گردششان بدور زمین، به پائین ثری(پائین ترین جای که خورشید در هنگام گرش بدور زمین به آن نقطه می رسد و زمین بر روی آن قرار دارد ) می‌رسند .
البته شاید خیلی ها ندانند که ثری کجاست؟
در طه/6 قرآن دقیقا به این نقطه اشاره کرده:
لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى/ (طه/6) برای اوست (الله) آنچه را که در آسمانها و زمین و آنچه که بین این دو است و آنچه که پائین ثری است.
دیده شده که برخی از معجزه‌تراشان مسلمان ثری را به خاک تر و چیزی مانند این ترجمه کرده‌اند، اگر خوب به آیه توجه نمائید قرآن گفته که آنچه در آسمان و آنچه در زمین است متعلق به الله می‌باشد و برای تکمیل گفته که آنچه میان این دوست هم تعلق به الله دارد و باز گفته که آنچه پائین ثری قرار دارد هم متعلق به الله می‌باشد؛ پس اگر ثری در اینجا به معنی خاک تر و یا چیزی مانند این بود دیگر لزومی نبود آنرا جداگانه نام ببرد؛ زیرا گفته شده که آنچه در زمین است متعلق به الله می‌باشد مگر اینکه بپذیرید از نظر شما خاک تر درون زمین جزء زمین نیست.
اما هرگز قرآن نگفته که زمین برای الله سجده میکند، زیرا او ثابت است:
وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ (رعد/15)همه آنها كه در آسمانها و زمین هستند از روی اطاعت یا اكراه و همچنین سایههای آنها - هر صبح و عصر - برای خدا سجده می کنند.
در این مورد احادیث جالب زیادی وجود دارد:
در حدیث پائین که عین مطلب آن نوشته شده محمد زمانی که خورشید در حال غروب بود از ابوذر می‌پرسید " ایا می‌دانی که خورشید کجا می‌رود؟ و بعد پاسخ خود او پاسخ می‌دهد " خورشید می‌رود تا زیر عرش سجد کند تا الله به او اجازه برخاستن را بدهد و به او می‌گوید از جائی که پنهان شد بیرون بیا:
البته شاید خیلی ها ندانند که ثری کجاست؟
در طه/6 قرآن دقیقا به این نقطه اشاره کرده:
لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى/ (طه/6) برای اوست (الله) آنچه را که در آسمانها و زمین و آنچه که بین این دو است و آنچه که پائین ثری است.
دیده شده که برخی از معجزه‌تراشان مسلمان ثری را به خاک تر و چیزی مانند این ترجمه کرده‌اند، اگر خوب به آیه توجه نمائید قرآن گفته که آنچه در آسمان و آنچه در زمین است متعلق به الله می‌باشد و برای تکمیل گفته که آنچه میان این دوست هم تعلق به الله دارد و باز گفته که آنچه پائین ثری قرار دارد هم متعلق به الله می‌باشد؛ پس اگر ثری در اینجا به معنی خاک تر و یا چیزی مانند این بود دیگر لزومی نبود آنرا جداگانه نام ببرد؛ زیرا گفته شده که آنچه در زمین است متعلق به الله می‌باشد مگر اینکه بپذیرید از نظر شما خاک تر درون زمین جزء زمین نیست.
اما هرگز قرآن نگفته که زمین برای الله سجده میکند، زیرا او ثابت است:
وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ (رعد/15)همه آنها كه در آسمانها و زمین هستند از روی اطاعت یا اكراه و همچنین سایههای آنها - هر صبح و عصر - برای خدا سجده می کنند.
در این مورد احادیث جالب زیادی وجود دارد:
در حدیث پائین که عین مطلب آن نوشته شده محمد زمانی که خورشید در حال غروب بود از ابوذر می‌پرسید " ایا می‌دانی که خورشید کجا می‌رود؟ و بعد پاسخ خود او پاسخ می‌دهد " خورشید می‌رود تا زیر عرش سجد کند تا الله به او اجازه برخاستن را بدهد و به او می‌گوید از جائی که پنهان شد بیرون بیا:
قال النبی صلى الله علیه وسلم لأبی ذر حین غربت الشمس "أتدری أین تذهب؟ قلت الله و رسوله أعلم.
قال فإنها تذهب حتى تسجد تحت العرش فتستأذن فیؤذن لها و یوشك أن تسجد فلا یقبل منها و تستأذن فلا یؤذن لها یقال لها ارجعی من حیث جئت فتطلع من مغربها فذلک قوله تعالى "و الشمس تجری لمستقر لها ذلك تقدیر العزیز العلیم". (صحیح بخاری/ کتاب بدء الخلق/ باب صفه الشمس و القمر)
عن أبی ذر (ره) قال: كنت مع النبی (ص) فی المسجد عند غروب الشمس، فقال: یا باذر، أتدری أین تغرب الشمس؟
قلت: الله و رسوله أعلم، فقال:
إنها تذهب حتى تسجد تحت العرش، فتستأذن فی الرجوع، فیؤذن لها، فذلک قوله "والشمس تجری لمستقر لها". (بحار الانوار/ جلد55 / صفحه 210)
إنها تذهب حتى تسجد تحت العرش، فتستأذن فی الرجوع، فیؤذن لها، فذلک قوله "والشمس تجری لمستقر لها". (بحار الانوار/ جلد55 / صفحه 210)
و جائی که پنهان می‌شود همان چشمه‌ای است گل‌آلود.
اگر الله آسمان را رها کند، بر روی زمین می افتد:
الَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَیُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (حج/65 )آیا ندیدی كه الله آنچه در زمین است مسخر شما كرد؟ و كشتیها به فرمان او بر دریا حركت میكنند و آسمان را نگه میدارد تا بر زمین، فرو نیفتند مگر به اذن او الله نسبت به مردم رحیم و مهربان است .
انَّ اللَّهَ یُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا (فاطر/ 41 همانا الله است که گرفته است آسمانها را که بر روی زمین نیفتد و اگر افتادند, کیست غیر از خدا این دو را یگیرد اوست آمرزنده ی بردبار؟
/// آسمان طبق قرآن دارای جرمی است که هرآنگاه ممکن است تکه ای از آن به زمین بیفتد.
زمانیکه پیامبر اسلام شروع به دعوت مردم به اسلام نمود، دگراندیشان( کفار) می‌گفتند که اگر شما راست می‌گوئی از الله بخواه تا تکه‌ای از آسمان را پائین بیندازد؛ قرآن در جواب آنها در طور/44 گفت که اگر من این کار را انجام دهم، شما هنگامیکه این تکه از آسمان را دیدید خواهی گفت که ابری است:
وَإِن یَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (طور/44) و اگر ببینند که تکه ای از آسما در حال سقوط است مىگویند ابرى متراكم است )
منظور قرآن این است که شدنی است ولی من اینکار را انجام نمی دهم چون شما باز آنرا را رد می‌کنید.
ابتدا آسمانها به زمین چسبیده بودند!
از نظر قرآن، الله ابتدا زمین را آفرید و سپس بر زمین آسمان را خلق نمود, در این هنگام بود که این دو به هم چسبیده بودند، سپس آنرا (آسمان ) بالا برد، در نازعات/30 و آیات قبل از آن (ءانتم اشد خلقا ام السماء بناها / رفع سمکها و سواها ) این موضوع را قرآن آشکارا در انبیاء/30 قرآن می‌گوید:
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ /آیا کفار ندیدند(نمیدانند) که آسمان و زمین (در ابتدا) به هم چسبیده بودند, پس ما آنها را از هم جدا کردیم و هر چیز زندهاى را از آب پدید آوردیم آیا ایمان نمىآورند.
در آن هنگام طبق بعضی از اسطوره های یونانی , گمان میکردند که آسمان و زمین در ابتدا به هم چسبیده بودند و سپساگر الله آسمان را رها کند، بر روی زمین می افتد:
الَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَیُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (حج/65 )آیا ندیدی كه الله آنچه در زمین است مسخر شما كرد؟ و كشتیها به فرمان او بر دریا حركت میكنند و آسمان را نگه میدارد تا بر زمین، فرو نیفتند مگر به اذن او الله نسبت به مردم رحیم و مهربان است .
انَّ اللَّهَ یُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا (فاطر/ 41 همانا الله است که گرفته است آسمانها را که بر روی زمین نیفتد و اگر افتادند, کیست غیر از خدا این دو را یگیرد اوست آمرزنده ی بردبار؟
/// آسمان طبق قرآن دارای جرمی است که هرآنگاه ممکن است تکه ای از آن به زمین بیفتد.
زمانیکه پیامبر اسلام شروع به دعوت مردم به اسلام نمود، دگراندیشان( کفار) می‌گفتند که اگر شما راست می‌گوئی از الله بخواه تا تکه‌ای از آسمان را پائین بیندازد؛ قرآن در جواب آنها در طور/44 گفت که اگر من این کار را انجام دهم، شما هنگامیکه این تکه از آسمان را دیدید خواهی گفت که ابری است:
وَإِن یَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (طور/44) و اگر ببینند که تکه ای از آسما در حال سقوط است مىگویند ابرى متراكم است )
منظور قرآن این است که شدنی است ولی من اینکار را انجام نمی دهم چون شما باز آنرا را رد می‌کنید.
ابتدا آسمانها به زمین چسبیده بودند!
از نظر قرآن، الله ابتدا زمین را آفرید و سپس بر زمین آسمان را خلق نمود, در این هنگام بود که این دو به هم چسبیده بودند، سپس آنرا (آسمان ) بالا برد، در نازعات/30 و آیات قبل از آن (ءانتم اشد خلقا ام السماء بناها / رفع سمکها و سواها ) این موضوع را قرآن آشکارا در انبیاء/30 قرآن می‌گوید:
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ /آیا کفار ندیدند(نمیدانند) که آسمان و زمین (در ابتدا) به هم چسبیده بودند, پس ما آنها را از هم جدا کردیم و هر چیز زندهاى را از آب پدید آوردیم آیا ایمان نمىآورند.
یکی از اله های آنها, آنها را از هم جدا کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر