امروز جمله‌ای را از مترسکی (نمایندگان مجلس شورای اسلامی) در مترسک خانه(مجلس شورای اسلامی) دیدم که درد جامعه‌ی عقب مانده‌ی فرهنگی ما را بیان می‌نمود، او برای توجیه روسبیگری قانونی از سر دلسوزی نسبت به دختران مجرد وارد شده و از این دختران بعنوان پیردختر یاد نمود، راستی چرا؟
چرا در جامعه‌ی ما اگر پسری مجرد به سن 40 سالگی و بیشتر هم برسد پسر است، اما اگر دختر از سن 30 سالگی عبور کرد پیردختر است؟
چرا نگاه فرهنگی که در جامعه‌ی ما به ازدواج شکل گرفته تمتع(بهره بردن) است؟
چرا این دینی که بر فرهنگ ما احاطه دارد، زن را به دیده‌ی کالای جنسی نگاه می‌نماید، و هدف از ازدواج را ارامش مرد بیان می‌نماید؟
منظور از این آرامش چیست؟ چرا کتابی که گفته می‌شود نویسنده‌اش خدائی به نام الله است حتی یک بار هم در جملاتی که به وی منصوب است، برای زن در ازدواج آرامش را در نظر نگرفته است؟
چرا محمد ابن عبدالله تنها چیزی که از زن می‌فهمد لذت جنسی بردن از وی می‌باشد؟ آیا تحقیر آمیزتر از این روایات(روایات پائین) وجود دارد؟ آیا در این روایات زن چیزی جز کالای جنسی مرد است؟:
قال رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم: ذَا دعَا الرَّجُلُ امْرأَتَهُ إِلَى فِرَاشِهِ فلَمْ تَأْتِهِ فَبَات غَضْبانَ عَلَیْهَا لَعَنتهَا الملائكَةُ حَتَّى تُصْبحَ . متفقٌ علی(بخاری و مسلم) رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرگاه شخصی زنش را به بستر خود بطلبد، و او با وی همبستر نشود، و شوهرش با حالتی خشمناک بخوابد، فرشتگان تا صبح او را لعنت می کنند.
در این سخن زن تنها ابزار جنسی بیش نیست، او مجبور است که در همه حال از شوهر خویش پیروی نماید حتی اگر خسته و کوفته باشد و یا بیمار!!
به یکی دیگر از این روایات رسول الله توجه فرمائید:
إِذَا بَاتَتْ المَرْأَةُ هَاجِرَةً فِرَاشَ زَوْجهَا لَعنتْهَا المَلائِكَةُ حَتَّى تُصْبِحَ (متفق علیه) هرگاه زن در حالی بخوابد که بستر شوهر خود را ترک نموده فرشتگان تا صبح او را لعنت می کنند.
آیا در این روایات، زن چیزی جز برده‌ی جنسی است؟
زن اگر مشغول انجام سخت ترین کارها هم باشد و شوهرش او را برای لذت جنسی بخواند، باید کار را نیمه تمام رها سازد و برای راضی کردن شوهر شتاب نماید:
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرگاه مردی همسرش را برای بر آورده شدن حاجتش بخواند، باید شتابزده بیاید، هر چند بر سر تنور هم باشد.( ترمذی و نسائی)
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: اگر کسی را دستور می دادم تا به دیگری سجده کند، زن را دستور می دادم تا به شوهرش سجده نماید.(ترمذی)
البته از این روایات در منابع شیعه نیز زیاد وجود دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر