توهین اسلام به دیگران و دستور کشتن کافران
قرآن میگوید:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیم (توبه/28)" اى مؤمنان همانا مشركان نجس هستند، لذا نباید پس از امسالشان به مسجدالحرام نزدیك شوند، و اگر از تنگدستى مىترسید، پس در آینده ی نزدیک الله شما را از فضل خویش توانگر گرداند، كه الله داناى فرزانه است.
قرآن میگوید که:
قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ" (توبه/29) و کسانیکه از اهل كتابى(یهودیان و مسیحیان) كه به الله و روز آخرت ایمان ندارند و حرام داشته ی الله و پیامبرش را حرام نمىگیرند و دین حق نمىورزند، آنها را بکشید تا به دست خویش و با حقارت جزیه بپردازند.
اگر ما بگوئیم که اسلام به دینداران مخالفش هم رحم نمیکند، ما را متهم به اهانت به اسلام مینمایند!
قرآن میگوید که:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ(توبه/123) اى كسانى كه ایمان آوردهاید كافرانى كه مجاور شما هستند را بکشید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید كه الله با متقیان است.
فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ(محمد/4) پس چون با كسانى كه كفر ورزیدهاند برخورد کردید گردنها را بزنید تا هنگامیکه آنان را از پاى درآوردید پس (اسیران) را امحکم در بند كشید سپس یا منت نهید و یا فدیه (بگیرید) تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است (امر الله) و اگر الله مىخواست از ایشان انتقام مىكشید ولى تا برخى از شما را به وسیله برخى بیازماید و كسانى كه در راه الله كشته شدهاند هرگز كارهایشان را ضایع نمىكند.
در این آیات قرآن به صراحت دستور به کشتن و انتقام میدهد، دستوراتی که کوچکترین ترحمی در آن نیست، در اینجا فرقی کوچک و بزرگ قائل نشده است و همه را با یک چشم نگاه می‌کند، کفر:
وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ(بقره/191) و هر جائی که ایشان را یافتید آنان را بكشید و همان گونه كه شما را اخراج کردند آنان را اخراج کنید و فتنه(کفر) از قتل بدتر است و كنار مسجد الحرام با آنان نجنگید مگر آنكه با شما در آن جا بجنگند؛ پس اگر با شما جنگیدند آنان را بكشید كه كیفر كافران چنین است.
در این آیه به صراحت دستور به کشتن کفار میدهد:
وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء حَتَّىَ یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا (نساء/89) آرزو دارند شما کافر شوید همان گونه كه خودشان كافر شدهاند تا با هم برابر باشید، پس آگاه باشید از میانشان براى خود دوستانى اختیار نكنید تا آنكه در راه الله هجرت كنند، پس اگر از انجام این کار خودداری کردند هر كجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بكشیدشان و از آنان دوستی و کمک کننده‌ای براى خود نگیرید.
قرآن میگوید که:
إِنَّمَا جَزَاء الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ (مائده/33) سزاى كسانى كه با الله و پیامبرش محاربه میکنند و در زمین به فساد مىكوشند جز این نیست كه كشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یكدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.
اگر بنویسیم که اسلام دستور به شکنجه دادن مخالفینش را میدهد، ما را متهم به دروغ گوئی میکنند!
قرآن میگوید که:
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ(اعراف/179) و در حقیقت بسیارى از جنیان و آدمیان را براى دوزخ آفریدهایم قلبهائی (مغز، زیرا از نظر قرآن مرکز تعقل قلب است) دارند كه با آن (علمی )دریافت نمىكنند و چشمانى دارند كه با آنها نمىبینند و گوشهایى دارند كه با آنها نمىشنوند آنان همانند دامها بلكه پست تر هستند، آنها همان غافل ماندگانند.
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا (فرقان/44) آیا گمان میبری اكثر آنها میشنوند یا میفهمند؟ آنها فقط مانند دامها بلكه پست تر هستند.
اگر ما بگوئیم که اسلام حتی به همسایگان دگراندیشش هم رحم نمیکند، ما را متهم به اهانت به این دین میکنند!
اگر کسی به اسلام آنگونه که خودش مخالفینش را چارپایان مینامد؛ پیروانش را حیوان بنامد، دنیا را بر سرش خراب میکنند!
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیم (توبه/28)" اى مؤمنان همانا مشركان نجس هستند، لذا نباید پس از امسالشان به مسجدالحرام نزدیك شوند، و اگر از تنگدستى مىترسید، پس در آینده ی نزدیک الله شما را از فضل خویش توانگر گرداند، كه الله داناى فرزانه است.
قرآن میگوید که:
قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ" (توبه/29) و کسانیکه از اهل كتابى(یهودیان و مسیحیان) كه به الله و روز آخرت ایمان ندارند و حرام داشته ی الله و پیامبرش را حرام نمىگیرند و دین حق نمىورزند، آنها را بکشید تا به دست خویش و با حقارت جزیه بپردازند.
اگر ما بگوئیم که اسلام به دینداران مخالفش هم رحم نمیکند، ما را متهم به اهانت به اسلام مینمایند!
قرآن میگوید که:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ(توبه/123) اى كسانى كه ایمان آوردهاید كافرانى كه مجاور شما هستند را بکشید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید كه الله با متقیان است.
فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ(محمد/4) پس چون با كسانى كه كفر ورزیدهاند برخورد کردید گردنها را بزنید تا هنگامیکه آنان را از پاى درآوردید پس (اسیران) را امحکم در بند كشید سپس یا منت نهید و یا فدیه (بگیرید) تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است (امر الله) و اگر الله مىخواست از ایشان انتقام مىكشید ولى تا برخى از شما را به وسیله برخى بیازماید و كسانى كه در راه الله كشته شدهاند هرگز كارهایشان را ضایع نمىكند.
در این آیات قرآن به صراحت دستور به کشتن و انتقام میدهد، دستوراتی که کوچکترین ترحمی در آن نیست، در اینجا فرقی کوچک و بزرگ قائل نشده است و همه را با یک چشم نگاه می‌کند، کفر:
وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ(بقره/191) و هر جائی که ایشان را یافتید آنان را بكشید و همان گونه كه شما را اخراج کردند آنان را اخراج کنید و فتنه(کفر) از قتل بدتر است و كنار مسجد الحرام با آنان نجنگید مگر آنكه با شما در آن جا بجنگند؛ پس اگر با شما جنگیدند آنان را بكشید كه كیفر كافران چنین است.
در این آیه به صراحت دستور به کشتن کفار میدهد:
وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء حَتَّىَ یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا (نساء/89) آرزو دارند شما کافر شوید همان گونه كه خودشان كافر شدهاند تا با هم برابر باشید، پس آگاه باشید از میانشان براى خود دوستانى اختیار نكنید تا آنكه در راه الله هجرت كنند، پس اگر از انجام این کار خودداری کردند هر كجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بكشیدشان و از آنان دوستی و کمک کننده‌ای براى خود نگیرید.
قرآن میگوید که:
إِنَّمَا جَزَاء الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ (مائده/33) سزاى كسانى كه با الله و پیامبرش محاربه میکنند و در زمین به فساد مىكوشند جز این نیست كه كشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یكدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.
اگر بنویسیم که اسلام دستور به شکنجه دادن مخالفینش را میدهد، ما را متهم به دروغ گوئی میکنند!
قرآن میگوید که:
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ(اعراف/179) و در حقیقت بسیارى از جنیان و آدمیان را براى دوزخ آفریدهایم قلبهائی (مغز، زیرا از نظر قرآن مرکز تعقل قلب است) دارند كه با آن (علمی )دریافت نمىكنند و چشمانى دارند كه با آنها نمىبینند و گوشهایى دارند كه با آنها نمىشنوند آنان همانند دامها بلكه پست تر هستند، آنها همان غافل ماندگانند.
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا (فرقان/44) آیا گمان میبری اكثر آنها میشنوند یا میفهمند؟ آنها فقط مانند دامها بلكه پست تر هستند.
اگر ما بگوئیم که اسلام حتی به همسایگان دگراندیشش هم رحم نمیکند، ما را متهم به اهانت به این دین میکنند!
اگر کسی به اسلام آنگونه که خودش مخالفینش را چارپایان مینامد؛ پیروانش را حیوان بنامد، دنیا را بر سرش خراب میکنند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر