بررسی کامل واقعه کربلا (قسمت اول)

( قسمت اول )

بررسی کامل واقعه کربلا و افسانه های القا شده به ما در مورد عاشورا (مقاله کامل)

به نظر شما مارک واجبی مورد استفاده امام حسین در کربلا چه بود؟ 

همه ما داستان حسین و عاشورایش را شنیده ایم. جامعه و روحانیت شیعه مغز ما را از خردسالی با این داستان به ظاهر قهرمانانه و حماسی آشنا کرده اند.

داستان حسین تشنه لب داستان زینب کبری داستان علی اصغر شیر خواره داستان ابوالفضل علم دار کربلا. به ما گفته اند که حسین آزادمردی بزرگ بود و یارانش جوانمردانی بی همتا.

اما آیا این داستان و وقایع آن را به صورتی که واقعا اتفاق افتاده بود به ما گفته اند؟ یا که نه همه این ها دروغی برای باز نگه داشتن در دکان پر نعمت آخوندها و روضه خوانان بوده است؟

در این نوشته سعی کرده ام با استفاده از منابع خود روضه خوانان و آخوندها واقعیت این داستان را به خودم و دوستان نشان بدهم پس با ما باشید تا آخر داستان حسین تشنه لب!

نزدیک به ١٤٠٠ سال است مذهبیون شیعه حسین را در این روزها (عاشورا و تاسوعا) پای منبرهای دروغ و نیرنگ می‌کشند و حسینم حسینم راه انداخته و لعنت بر یزید می‌فرستند. عده‌ای هم که نه از تاریخ آگاهی دارند و نه بخود زحمت داده‌اند در این مورد تحقیق نمایند کور کورانه به سر و کول خود زنجیر و قمه زده نذر می‌کنند حسین واقعا که بود و چه کرد؟ آیا حسین واقعا ارزش بر سر و سینه کوفتن را دارد

حسین چه راهی رفته که ملایان از گفتن حقیقت داستان واهمه داشته و آنرا زیر قمه‌زنی و زنجیرکشی و فریادهای یا حسین مخفی می‌نمایند؟ آیا هرگز از خود سئوال کرده‌اید چرا؟!

 به ما گفته اند حسین و یارانش تشنه لب شهید شدند. جالب است که کتاب های خودشان به صراحت به وجود آب در خیمه ها اشاره شده تا جایی که حسین و یارانش قبل از جنگ به حمام می روند و برای رفع موهای زاید واجبی می کشند!

تا وقتی که می خواهند بعد از مرگ با حوریان بهشتی هم آغوش شوند پاکیزه باشند! به این روایت توجه کنید:

 واجبی کشیدن امام حسین قبل از شروع جنگ آیا حسین تشنه شهید شد؟

چون به حسین نزدیک شدند، فرمود که برای او سراپرده ای برافراشتند، آنگاه فرمان داد که اندازه ای مشک آوردند و در جامی بزرگ با آب در آمیختند. در این هنگام حسین به درون شد و نوره مالید و سر و تن بشست و بر سراسر پیگر نازنین گلاب افشاند و شادان و چابک و دمان و آراسته بیرون آمد. عبدالرحمن بن عبد ریه و بریر بن خضیر همدانی بر در سراپرده ایستاده و هریکی کوشیدند که پس از حسین، او به درون رود و خود را بپیراید و بیاراید. بیر به شوخیگری با عبدالرحمن پرداخت. عبدالرحمن گفت: به خدا سوگند که این نه هنگام کار یاوه است. بریر گفت: مردمان من میدانند که من در جوانی و پیری به کار یاوه گرایشی نداشته ام، ولی از آنچه بر سرمان خواهد آمد، شاد و مژده یاب هستم. به خدا میان ما با دخترکان زیبای فراخ چشم بهشتی جز همین به جای نمانده است که ایشان با شمشیرهایشان بر ما تازند و آنگاه ما یکراست به آغوش آنان بال کشیم. چون حسین بپرداخت، این دو به درون رفتند.

تاریخ کامل، نوشته عزالدین ابن اثیر، برگردان دکتر سید حسین روحانی، انتشارات اساطیر، تهران 1382،   پوشینه پنجم برگ 2235

نوره کشیدن از فرهنگ فارسی معین:
(رِ. کَ دَ) [ ع – فا. ] (مص ل .) (عا.) مالیدن نوره به بدن ، واجبی کشیدن

منبعی دیگر:
هنگامى كه روز عاشورا فرا رسید، امام حسین علیه السّلام صبح زود، دستور داد خیمه‏اى برپا كردند، و ظرف بزرگى در میان خیمه نهادند و در میان آن ظرف مشك فراوان بود، و در كنار آن (یا در داخل آن) نوره نهادند، آنگاه امام حسین علیه السّلام براى تنظیف به درون خیمه رفت.
روایت شده: بریر بن خضیر همدانى، و عبد الرّحمن بن عبد ربّه انصارى بر در خیمه ایستادند تا بعد از امام علیه السّلام براى تنظیف داخل خیمه شوند، در این هنگام بریر با عبد الرّحمن شوخى مى‏كرد و مى‏خندید.
عبد الرّحمن به او گفت: «اى بریر! آیا مى‏خندى؟ اكنون وقت خنده و شوخى نیست.» بریر جواب داد: «بستگانم مى‏دانند كه من نه در جوانى و نه در پیرى اهل شوخى و بیهوده گویى نبوده و نیستم، امّا اكنون كه شوخى كردم به خاطر شادى بسیار است كه در پیش داریم،سوگند به خدا فاصله ما با معانقه با حوریان بهشتى، جز ساعتى نیست كه ما در این ساعت با این دشمنان بجنگیم و كشته شویم.»

غم نامه كربلا (ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف‏)، سید على بن موسى بن طاووس (م 664 هجری)، مترجم: محمد محمدى اشتهاردى‏، تهران، نشر مطهر، چ اول‏:1377 ش‏. ص:119

این هم منبع سوم:

پیش از شروع جنگ در کریلا  امام حسین فرمودند خیمه ای به پا کنند انگاه امام حسین وارد خیمه شد و نوره کشید (نوره کشیدن یعنی اصلاح موهای زائد بدن) و چون امام حسین فراغت یافت دیگران رفتند و نوره  (اصلاح موهای زائد بدن) کشیدند.

(تاریخ طبری ، جلد 7 ، صفحه 3021)

این همه آبی که برای استحمام به کار رفته آب 6 ماه علی اصغر را تامین می کرد!

به راستی که آخوندها برای گرم کردن بازان روضه خوانی خود و بالا کشیدن پول های مردم ساده دل به چه دروغ ها که متوسل نمی شوند! اما این تازه شروع ماجرا بود!

اصلا حتی اگر احادیث بالا را هم نمی دانستیم باز هم می شد دروغ بودن داستان تشنگی و عطش را فهمید به نکته بعدی توجه کنید:

همه در درازای تحصیلمان خوانده ایم که در کنار رودخانه ها جلگه و زمین های حاصل خیز به وجود می آید. واقعیت این است که اطراف فرات را نیز مانند سایر رودخانه ها، جلگه ها و زمین های حاصل خیز تشکیل میدهد و کربلا نیز سرزمینی سرسبز است.

به عکس زیر که نقشه پوشش طبیعی عراق است توجه کنید:

منطقه کربلا را بنگرید، اینجا همان صحرای جهنمی کربلا است؟

از آن گذشته در چنین مناطقی به دلیل نزدیکی به رودخانه بستر زیرین زمین را سفره های پهناور آبی تشکیل می دهد و دست رسی به آب آسان تر از آن چیزیست که به ذهن می رسید. تنها با کندن 4 یا 5 متر از زمین می توان به آب رسید. در منطقه اهواز یکی از مشکلات ساخت و ساز همین سفره های زیرزمینی است که کاملا زیر شهر با فرا گرفته اند. 72 نفر نتوانسته اند یک گودال 4 متری حفر کنند؟

از طرفی بر طبق گفتار شیعیان این رویداد در تابستان و هوای گرم و جهنمی رخ داده ولی با مراجعه به این سایت و وارد کردن تاریخ 10 ام محرم سال 61 هجری قمری در قسمت Islamic Calendar در می یابید که عاشورا در روز چهارشنیه 21 مهر ماه بوده است.البته 21 مهر نیز هوای کربلا آنچنان خنک نیست ولی آن تابستان جهنمی هم که شیعیان میگویند نیست. اکنون می گویند شرایط آب و هوایی 1400 سال پیش با امروز فرق دارد. نخست اینکه در یک پریود 1400 ساله آن تغییر آب و هوایی که در ذهن مسلمانان است نمی تواند رخ دهد و دوم اینکه اگر هم تغییری باشد مطمئنا هوا خنک تر نشده بلکه دما بالاتر هم رفته است. یعنی 1400 سال پیش نسبت به امروز خنک تر بوده.

واقعا روحانیت شیعه چه ساده با دروغ های خنده دار و احمقانه به حیات خود ادامه می دهد!

به این روایت در مورد آب آوردن عباس در روز کربلا توجه کنید:

امام حسین عباس بن ابی طالب را پیش خواند و با سی سوار و بیست پیاده  فرستاد و بیست مشک همراهشان کردندکه شبانگاه برفتند و نزدیک اب رسیدند. پانصد تن از سپاهیان یزید مراقب ابگاه بودند. چون به نزدیک ابگاه رسیدند عباس گفت : امده ایم از این اب که از ان ما را بداشته اند بنوشیم گفتند بنوش نوش جانت.عباس گفت تا حسین و این گروه از یارانش که می بینی تشنه اند یک قطره نخواهم نوشید .انگاه عباس به پیادگان گفت مشکها را پر کنند پس از ان کسان نمودار شدند و درگیری اندکی شد. یاران حسین با مشکها بیامدند و اب را پیش وی بردند . (تاریخ طبری ، جلد 7 ، صفحه 3007)

کاملا واضح است که نه دست عباس قطع شده و نه پاش بلکه همان طور که خواندید این یزیدیان ملعون! به عباس می گویند: ((بنوش نوش جانت)) و بعد از اینکه عباس می گوید اول حسین اجازه می دهند که مشک ها را پر کنند و برای حسین ببرند

نکته جالب دیگر اینکه امام حسین و یارانش جنانکه در بالا گفتم برای محکم کاری یک گودال 3-4 متری هم کنده بودند:

بنابر روایت ابن اعثم كوفى و ابن شهرآشوب، امام حسین(علیه السلام) در جلوىِ خیمه  چاهى 3-4 متری حفر كردند. (ابن شهرآشوب، ابى جعفر رشیدالدین محمد بن على، مناقب آل ابى طالب، ج 4، ص 50 و ابن اعثم كوفى، ابو محمد احمد بن على، الفتوح، ص 893).

 دفعه بعد که نوحه حسین مثلا تشنه لب را شنیدید سعی کنید با آرامش فقط لبخند بزنید.

 درخواست امام حسین برای بیعت با یزید

 حسین داستانی در ذهن ما یک آزاده است که در راه آرمانش شهید می شود و تا آخر هم از حرف خود پایین نمی آید ولی آیا حسین واقعی هم اینگونه بود؟! به این روایت توجه کنید:

گوید: پس به طرف راه شام روان شد، به طرف یزید ، اما در کربلا سواران به او رسیدند که فرود آمد و به خدا و اسلام قسمشان داد.» 

گوید: ابن زیاد عمر بن سعد و شمر بن ذی الجوشن و حصین بن نمیر را سوی وی فرستاده بود، حسین به خدا و اسلام قسمشان داد که او را پیش امیر مومنان ببرند که دست در دست وی نهد.»
گفتند: « نه، باید تسلیم ابن زیاد شوی.»
تاریخ طبری (جلد هفتم)
( ترجمه ابوالقاسم پاینده) (چاپ پنجم 1357- ناشر – اساطیر)
برگ2978h

 نه انگار دوباره حسین قلابی را به ما فروخته اند!

 امام حسین و پیشنهاد رشوه به عمر سعد (فرمانده سپاهیان یزید ) به شرط انکه از جنگ با امام حسین خودداری کند. وضع مالی امام حسین چگونه بود آِیا امام فردی قانع بود

متاسفانه باید به آخوندها تبریک بگوییم که علی و پسرانش را که از ثروتمندترین های زمان خود بودند را به نام قانع و دست و دل باز به ما قالب کرده اند!

به احادیث زیر توجه کنید:

مقرری امام حسن و امام حسین در زمان عمر سالیانه 5 هزار درهم بود که در زمان خلیفه گری معاویه به  سالی یک میلیون درهم (معادل 4 هزار کیلو نقره) رسید. (تاریخ تمدن اسلام ، جلد 4 ، صفحه 88)

4 هزار کیلو نقره که عددی نیست هست؟ حالا به پیشنهاد حسین به عمر سعد دقت کنید:

 امام حسین به عمر سعد گفته بود دو اردو را رها خواهیم کرد و با هم به نزد یزید خواهیم رفت.عمر سعد گفت : در این صورت خانه ام را ویران میکنند. امام حسین گفت : من انرا برایت می سازم .عمر سعد گفت : املاکم را می گیرند. امام حسین گفت : از املاک خودم در حجاز بهتر از ان به تو می دهم. (تاریخ طبری ، جلد 7 ، صفحه 3008)

طفلکی حسین مظلوم!!

ماجرای امام حسین دزدی از کاروان یزید

 یک ماجرای سانسور شده دیگر ماجرای مصادره کاروان یزید است که این کار که شبیه راهزنی بود خشم یزید را بر انگیخت:

امام حسین از مکه به سمت کوفه حرکت کرد تا به حوالی تنعیم رسید کاروانی را انجا دید که از جانب حاکم یمن برای یزید فرستاده شده بود. بار کاروان روناس و حله بود که پیش یزید می بردند، امام حسین کاروان را بگرفت و همراه ببرد . (تاریخ طبری ، جلد 7 ، صفحه 2968) (اخبار الطوال ، صفحه 292)

 کلا مصادره و دزدی از کاروان دیگران سنت رسول خدا بوده و از دید امام حسین و یارانش احتمالا اموال دزدیده شده از شیر مادر هم حلال تر به حسلب می آمده!